در گفت وگو با اسنك تشریح شد
درمان گران سرطان در کشور
به گزارش اسنک، رئیس اداره کنترل و مبارزه با سرطان دفتر مدیریت بیماری های غیرواگیر وزارت بهداشت ضمن تشریح چرایی گران بودن درمان سرطان در کشور، اظهار داشت: وقتی بیماران مبتلا به سرطان از هزینه های بالای داروهای سرطان گلایه دارند، یا در ارتباط با ۱۰ درصد فرانشیز داروهایی است که در فهرست دارویی کشور قرار دارند یا در ارتباط با داروهایی است که در فهرست دارویی کشور وجود ندارند اما متاسفانه برخی پزشکان آنها را تجویز می کنند.
دکتر علی قنبری مطلق در گفتگو با ایسنا، در رابطه با وضعیت تجهیزات در ارتباط با درمان سرطان در کشور اظهار داشت: در این حوزه دو بحث کمیت و کیفیت مورد توجه است. ما فعلاً به ازای هر یک میلیون نفر ۱.۵ دستگاه شتاب دهنده در کشور داریم. در حالیکه در دنیا این میزان دو دستگاه است. ازاین رو باید تعداد دستگاههای شتاب دهنده در کشور افزایش یابد و در عین حال در زمینه نگهداری از این دستگاه ها هم باید حمایت بیشتر باشد تا از نظر قطعات و... گرفتار مشکل نشوند. خوشبختانه در پنج سال قبل برای بخش های دولتی چند دستگاه تهیه و نصب شده که کمک کرده تا از بحران کاهش دستگاه ها جلوگیری شود و همینطور خدمات پیشرفته رادیوتراپی را در اختیار مردم قرار می دهد. باید توجه کرد که جراحی و رادیوتراپی سهم بیشتری در درمان سرطان داشته اند. ازاین رو باید مورد توجه قرار گیرند.
لزوم اضافه شدن ۸۰ دستگاه شتاب دهنده در حوزه درمان سرطان تا سال ۲۰۲۵
وی اظهار داشت: در سند شبکه ملی مراقبت سرطان پیشبینی شده که تا سال ۱۴۰۴ چند دستگاه در چه مراکزی باید داشته باشیم. همه این موارد پیشبینی شده است و اعلام شده که باید تا سال ۲۰۲۵، بالغ بر ۲۲۰ دستگاه شتاب دهنده داشته باشیم. حالا حدود ۱۴۰ دستگاه داریم که ۸۰ دستگاه دیگر تا سال ۲۰۲۵ باید به ظرفیت دستگاههای شتاب دهنده اضافه شود و اگر هم موردی فرسوده شد، باید جایگزین شود.
قنبری مطلق همینطور در رابطه با وضعیت راهنماهای بالینی سرطان، اظهار داشت: راهنماهای بالینی را میتوان به دو دسته اجبار آور و غیرالزام آور تقسیم کرد؛ گاهی راهنمای بالینی برای اینست که پزشک بداند چه چیزی سبب می شود که طبابت بهتری داشته باشد. گاهی اوقات راهنمای بالینی اجبار آور است؛ یعنی یا قانون جلو پزشک را می گیرد یا این که بیمه پوشش نمی دهد.
پوشش بیمه ای داروهای سرطان خوب است، اما ایده آل نیست
قنبری مطلق اظهار داشت: حدودا پوشش بیمه ای داروهای سرطان بر مبنای اندیکاسیون هایی که در دنیا وجود دارد، خوب است. حدودا اینطور نیست که دارویی در دنیا در اندیکاسیونی موثر باشد، اما بیمه اعلام نماید که آنرا پوشش نمی دهد. ازاین رو برای حدود ۱۲ دارو که گایدلاین دارند و داروهای گران قیمت و جدیدتری هستند و موثرند، پوشش بیمه ای هم در کشور وجود دارد. پوشش بیمه ای داروهای سرطانی که در فهرست دارویی ایران قرار دارند، خوب است، اما ایده آل نیست. چونکه اگر یک داروی سرطان را تا ۹۰ درصد هم پوشش دهید، شاید همان ۱۰ درصد پرداختی بیمار هم برای یک داروی گران، زیاد باشد. ازاین رو باید راهی پیدا کرد که همان ۱۰ درصد را هم یا برای همه یا برای عده ای پوشش دهید. البته خوشبختانه در چارچوب بسته پشتیبانی از بیماران صعب العلاج، دارد تلاش می شود تا این نقصان هم برای کل بیماران مبتلا به سرطان، اما برای داروهایی که داخل فهرست دارویی هستند، رفع گردد.
داروهایی که در لیست دارویی کشور نیستند اما تجویز می شوند
وی اضافه کرد: مشکل دیگر در رابطه با داروهایی هستند که خارج از فهرست دارویی قرار دارند که این موارد را وزارت بهداشت باید سریع تر بررسی کند که آیا می خواهد این داروها را وارد فهرست کند یا خیر؟. مشکل دیگر اینست که برخی پزشکان داروهای خارج از فهرست دارویی کشور را برای بیماران مبتلا به سرطان تجویز می کنند که این داروها بسیار گرانند و این داروها هستند که برای بیماران مشکل ایجاد می کنند. ازاین رو وقتی بیماران مبتلا به سرطان از هزینه های بالای داروهای سرطان گلایه دارند، یا در ارتباط با ۱۰ درصد فرانشیز داروهایی است که در فهرست دارویی کشور قرار دارند یا در ارتباط با داروهایی است که در فهرست دارویی کشور وجود ندارند.
نوبت های طولانی درمان سرطان در قسمت دولتی درمان سرطان در قسمت خصوصی گران است
قنبری مطلق در رابطه با پوشش بیمه ای روش های درمانی سرطان هم اظهار داشت: پوشش بیمه ای روش های درمانی سرطان در قسمت های دولتی خوب است. به صورتی که خدمت شیمی درمانی و رادیوتراپی در قسمت دولتی مجانی است. برای جراحی هم بیماران مبتلا به سرطان پنج تا ۱۰ درصد هزینه را در قسمت دولتی می پردازند، اما مشکل اینست که خیلی از این خدمات در قسمت خصوصی عرضه می شود. مشکل اینست که تعداد کم دستگاه ها یک بحث است، اما توزیع همان تعداد دستگاه هم نامناسب است. یک مشکل اینست که در قسمت های دولتی دستگاههای شتاب دهنده به تعداد کافی در دسترس نیست و منجر به نوبت های طولانی برای بیمار شده و بیماران مجبور می شوند برای درمان به بخش خصوصی بروند یا در نوبت طولانی بمانند که در این صورت اثربخشی درمان کاسته می شود.
وی اظهار داشت: هزینه های درمان سرطان در قسمت خصوصی برای مردم بسیار گران است. پوشش بیمه ای آن هم به اندازه تعرفه دولتی است؛ به صورتی که میتوان گفت همه هزینه درمان را در قسمت خصوصی مردم می دهند. بعنوان مثال اگر یک خدمت درمانی سرطان ۱۰۰ تومان باشد، این خدمت در قسمت دولتی ۲۵ تومان است. حال وقتی به بخش خصوصی رجوع کنید، بیمه به اندازه همان ۲۵ تومان پول می دهد.
سرطان؛ پرهزینه ترین بیماری
قنبری مطلق در رابطه با هزینه درمان سرطان در کشور هم اظهار داشت: در زمینه محاسبه هزینه درمان سرطان در کشور، پروژه ای در دست انجام داریم، اما هزینه درمان سرطان در کشور زیاد است. میتوان اظهار داشت که سرطان پرهزینه ترین بیماری است. به طور تخمینی هزینه درمان سرطان حداقل حدود ۵۰۰۰ میلیارد تومان در کشور است. به صورت متوسط برای هر بیمار و بر مبنای نوع سرطان هم هزینه های درمان سرطان متفاوت می باشد. بعنوان مثال طی چند سال قبل هزینه های تشخیص و درمان سرطان پستان محاسبه شد و بر مبنای آن هزینه تشخیص و درمان این سرطان برای هر فرد حدود ۱۷ هزار دلار بود، برای سرطان روده بزرگ ۱۶ هزار دلار است؛ این درحالیست که وقتی بیماری باردیگر عود کند هم مباحثی دیگر را به دنبال دارد.
منبع: اسنك
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب