خطر وقت گذرانی بی هدف با محتوای آنلاین
اسنک: مدتی پیش انتشارات دانشگاه آکسفورد کلمه «پوسیدگی مغز» (brain rot) را به عنوان کلمه سال انتخاب نمود و این واژه به افول وضعیت ذهنی افراد به ویژه در نتیجه تماشای بیش از اندازه محتوا (به طور ویژه محتوای آنلاین) پیش پاافتاده یا بی چالش اطلاق می شود.
به گزارش اسنک به نقل از ایسنا، ایندیپندنت در مطلبی در این زمینه آورده است: برخی کارشناسان معتقدند که پیمایش (schroll) مداوم و لایتناهی در رسانه های اجتماعی و سایر محتواهای آنلاین دقیقا همین کار را انجام می دهد و مغزهای ما را به اصطلاح گرفتار پوسیدگی می کند.
همین طور روزنامه نیویورک پست به نقل از دکتر «کایرا بوبینت»، متخصص علوم اعصاب رفتاری و نویسنده کتاب «مغز توقف ناپذیر»، می نویسد که توجه به پدیده پوسیدگی مغز و نتایج آن بطور فزاینده ای درحال گسترش است.
این عصب شناس رفتاری ساکن کالیفرنیا می گوید: امروزه خیلی از افراد با مشکل تمرکز کردن مواجه اند. آنها گرفتار وضعیتی موسوم به «مه مغزی » هستند و نمی توانند کارهای عمیق که نیازمند تمرکز است، انجام بدهند. علاوه بر این، یک همه گیری تنهایی نیز بطور موازی درحال گسترش است چونکه ما واقعا نمی توانیم روی هیچ چیز همچون ایجاد و تقویت روابط، تمرکز نماییم.
بگفته بوبینت، قسمتی از مرکز مغز به نام «هابنولا» (habenula) موجب می شود که در دام این پیمایش لایتناهی و بالا پایین کردن بی هدف صفحات مجازی بیفتیم.
«هابنولا» قسمتی از مغز است که در عملکردهای مهم همچون انگیزه و تصمیم گیری نقش دارد، اما وقتی این ناحیه فعال شود، می تواند انگیزه ما را برای جدیت به خرج دادن از بین ببرد.
او توضیح می دهد: این همان لحظه ای است که می دانید باید کاری را انجام دهید، اما بجای آن کار دیگری می کنید مثل مدام بالا پایین کردن صفحات و غرق شدن در محتوای منفی یا ناامیدکننده و بی ارزش.
بگفته بوبینت، اسکرول کردن رسانه های اجتماعی راهی برای «انفصال» و استراحت دادن به مغز بعد از یک روز طولانی است. این رفتار در حقیقت نوعی رفتار اجتنابی است که هابنولا کنترل می کند. هر زمانی که درحال اجتناب از چیزی هستید، بدانید که این بخش از مغز فعال گردیده است.
او هشدار می دهد اینگونه است که اعتیاد به رسانه های اجتماعی شکل می گیرد برای اینکه این بخش از مغز می تواند توقف اسکرول کردن را «بسیار دردناک» کند. همین طور می تواند به از دست دادن انگیزه منجر شود که آثار خطرناکی دارد برای اینکه همه ما به جهت اینکه زندگی مان را پیش ببریم، از خودمان راضی باشیم، اعتماد به نفس داشته باشیم و به خواسته هایمان برسیم، به انگیزه نیاز داریم.
چگونه از «پوسیدگی مغزی» جلوگیری کنیم؟ بوبینت می گوید برای جلوگیری از پوسیدگی مغز یک دستورالعمل یا راهکار مشخص وجود ندارد. نکته کلیدی این است که به روش شخصی خودتان، مانع آن شوید و این می تواند بوسیله تنظیم و تغییرات و اصلاحات جزئی و مداوم و به مرور زمان حاصل شود.
او می گوید: انسان موجودی بسیار انعطاف پذیر است. وقتی حقیقت بدنمان را بدانیم، می توانیم برای تغییر آن اقدامی انجام دهیم.
همین طور دکتر «دان گرانت»، مشاور ملی مدیریت سالم دستگاه های الکترونیکی، تاکید می کند که تولیدکنندگان محتوا می خواهند که شما به دستگاه هایتان وابسته شوید.
بگفته او، سازندگان الگوریتم ها بسیار هوشمندانه عمل می کنند. آنها از سازوکارهای مغز که به تحریک احساسات و وابستگی های هیجانی مرتبط هستند، بهره می برند تا افراد را به استفاده بیش از این دستگاهها و محتواهایشان تشویق کنند.
گرانت می گوید: من نگران مرگ خیلی از چیزها هستم، همچون قدرت تخیل. انگار دیگر لازم نیست چیزی را تصور نماییم، من برای حافظه و آموزش نگرانم. اغلب از خردسالان می شنوم که هشت ساعت مشغول ویدیو دیدن و وقت گذرانی و پرسه زدن در فضای آنلاین بوده اند. این شرایط، بهداشت خواب را مختل می کند.
او اضافه کرد: من از آنها می پرسم آیا می توانید یکی از آن ویدئوها را به یاد بیاورید؟ اما هیچ کودکی نبود که واقعا بتواند چیزی را که دیده است، به یاد بیاورد.
گرانٹ هشدار داد: عملکرد مغزی ما درحال تحلیل است، حافظه درحال کاهش است، مدت زمان تمرکز درحال کاهش است.
این متخصص برای جلوگیری از گرفتار شدن در دام پیمایش لایتناهی و بی هدف صفحات مجازی و محتواهای تهی از ارزش خصوصاً برای خردسالان پیشنهاد می دهد که برای کاهش این زمان، گاه به دوستانتان تلفنی بزنید یا با خانواده تان تماس تصویری بگیرید. او همین طور تاکید دارد که باید زمان حضور در فضای مجازی را بطور راهبردی تقسیم کرد، بطوریکه بیشتر وقت صرف محتوای مفید و معنادار شود و بخشی هم برای سرگرمی باقی بماند.
او برای بهبود بهداشت دیجیتال، پیشنهاد می دهد که برای دسترسی به فناوری محدودیت هایی تعیین کنید و در خانه زمان های بدون گوشی را مشخص کنید. گرانت همین طور سفارش می کند که کارهای بدنی داشته باشید و بازی های آموزشی یا چالش برانگیز برای حافظه انجام دهید. در آخر این که پس از وقت گذرانی آنلاین، از خود بپرسید که آیا از این که وقتم را چنین گذراندم، راضی ام؟
منبع: اسنك
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب