نانوذرات چه کمک هایی به درمان فیبروز کبدی کرده اند؟
اسنک: فیبروز کبدی نوعی پاسخ غیر طبیعی در طول پروسه بهبود زخم است که عامل آن بیماریهای مزمن کبدی همچون بیماری کبد چرب غیر الکلی، هپاتیت و الکل است. پاسخ با سنتز بیش از اندازه و رسوب اجزای ماتریس خارج سلولی (ECM) می تواند موجب ایجاد سیروز کبدی، نارسایی یا سرطان کبد شود. دانشمندان از فناوری نانو برای حل این مشکل بهره برده اند.
به گزارش اسنک به نقل از ایسنا، سلول های ستاره ای کبدی (HSC) ۱۳ درصد از کل سلول های کبدی را می سازند. این سلول ها در پاسخ به لطمه کبدی فعال و به میوفیبروبلاست تبدیل می شوند. فعال سازی این سلول ها مشخصه اصلی فیبروز کبدی است.
رویکرد های درمانی مختلفی برای مهار فیبروز کبدی ارائه شده است. این رویکردها شامل راهبردهای ضد التهابی و محافظت کننده از کبد، مهار فعال سازی و تکثیر سلول های ستاره ای کبدی، مهار سنتز ECM و القای تخریب ECM و ژن درمانی است.
باوجود نتایج امیدوارکننده در کارآزمایی های بالینی، بیشتر داروهای پیشنهادی نتوانسته اند اثربخشی مطلوب را در آزمایش های بالینی انسان نشان دهند. پاتوفیزیولوژی پیچیده و چند عاملی فیبروز کبدی دلیل اصلی عدم موفقیت در درمان است. علاوه بر این، دوز بالاتر این داروها مشکلاتی به همراه دارد.
نانوداروها نتایج امیدوارکننده ای در تشخیص و درمان فیبروز کبدی نشان داده اند. تصویربرداری سونوگرافی و آزمایش خون رویکرد های استاندارد برای تشخیص فیبروز کبدی است. با این وجود، این روش ها فاقد دقت تشخیصی هستند. علاوه بر این، تشخیص تهاجمی مبتنی بر بیوپسی فیبروز کبدی با لطمه به بافت هم راه است.
استفاده از نانوذرات مغناطیسی در تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI) نتایج امیدوارکننده ای در تشخیص فیبروز کبدی نشان داده است. نانوذرات اکسید آهن سوپر پارامغناطیسی تثبیت شده با دکستران و نانوذرات اکسید آهن با پوشش سیترات به عنوان عوامل کنتراست دهنده MRI برای تشخیص دقیق فیبروز کبدی استفاده می شوند.
برای هدف قرار دادن HSC و تشخیص زودرس فیبروز کبدی، ساختاری از جنس نانوذرات آهن دارای پوششی از جنس دی اکسید سیلیکون استفاده شد که روی سطح آن اسید آرژنین -گلیسین -اسپارتیک قرار دارد. تصاویر فلورسانس مادون قرمز نزدیک و MRI نشان داده اند که این ساختار می تواند مناطق فیبروتیک موجود در کبد را دقیقاً شناسایی کند.
نانوذرات معدنی فعال زیستی می توانند به عنوان عوامل درمانی برای فیبروز کبدی استفاده شوند. نانوذرات دی اکسید تیتانیوم و دی اکسید سیلیکون برای مهار بیان و القاء تخریب کلاژن استفاده شده است. علاوه بر این، آنها اثرات ضد چسبندگی و ضد مهاجرتی از خود نشان می دهند که بطور جمعی آنها را برای درمان فیبروز کبدی مناسب می کند.
همین طور نانوذرات طلا برای مهار فعال سازی HSC و جلوگیری از فیبروز کبدی در حیوانات آزمایشگاهی استفاده شده است. نانوذرات به شکل گسترده ای به عنوان حامل دارو برای درمان فیبروز کبدی مورد استفاده قرار می گیرند. کارآمدترین حامل های دارویی، نانوذرات مبتنی بر لیپید هستند که به سبب سازگاری خوب و سمیت کم مورد توجه پژوهشگران هستند.
به نقل از ستاد نانو، از نانوذرات PLGA و پلیمری موسوم به Eudragit برای تحویل فلانتین و سیلی مارین برای کاهش نشانگرهای لطمه کبدی، مهار التهاب و جلوگیری از فیبروز کبدی استفاده شده است.
از آلبومین سرم انسانی برای تحویل نانوذرات دگزامتازون به سلول های کبدی غیر پارانشیمی استفاده شده است که نقش مهمی در پاتوژنز فیبروز کبدی دارند. بطور مشابه، نانوذرات آلبومین اصلاح شده با گلوکز که با بربرین پر شده است، موجب مهار تکثیر HSC می شود و از فیبروز کبدی به تنهایی جلوگیری می کند.
منبع: اسنك
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب