مسئول آموزش همگانی انستیتو تغذیه مطرح كرد؛
کدام افزودنی های غذایی مجاز هستند
اسنک: مسئول آموزش همگانی انستیتو تغذیه، در ارتباط با بهره گیری از افزودنی های غذایی، نکاتی را متذکر شد.
به گزارش اسنک به نقل از مهر، مینا کاویانی اظهار داشت: قرن ها است که تعدادی از افزودنی های غذایی نظیر نمک در انواع گوشت و ماهی های نمک سود و شکر در مربا و مارمالاد، برای نگهداری مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرند. وی با اشاره به این که تولید مواد غذایی در مقیاس زیاد با تولید آنها در مقیاس کوچک خانگی بسیار متفاوت می باشد، اضافه کرد: خیلی از افزودنی های غذایی باتوجه به افزایش جمعیت، در طول زمان برای رفع نیازهای تولید انبوه مواد غذایی تولید شده اند. بگفته کاویانی، استفاده از مواد افزودنی برای اطمینان از سالم ماندن مواد غذایی فرآوری شده در طول مسیر از کارخانه یا آشپزخانه های صنعتی به انبارها، مغازه ها و در نهایت رسیدن به دست مصرف کنندگان ضرورت دارد. مسئول آموزش همگانی انستیتو تغذیه اضافه کرد: استفاده از افزودنی های غذایی زمانی قابل توجیه است که نیاز فناورانه (تکنولوژیکی) داشته باشیم، مصرف کنندگان را گمراه نکند و عملکرد کاملاً تعریف شده ای مانند حفظ کیفیت تغذیه ای یا افزایش پایداری غذا داشته باشد. به گفته ی ایشان، افزودنی های غذایی می توانند از گیاهان، حیوانات یا مواد معدنی مشتق شده و یا مصنوعی باشند. کاویانی افزود: افزودنی ها به مواد غذایی اضافه می شوند تا اهداف فناورانه خاصی را انجام دهند و افزودنی های غذایی برای انجام کاری خاص در حوزه ایمن تر یا جذاب تر کردن غذا طراحی شده اند. وی تصریح کرد: سازمان بهداشت جهانی، همراه با سازمان خواربار و کشاورزی، افزودنی های غذایی را برمبنای عملکردشان به سه دسته کلی دسته بندی می کند که شامل طعم دهنده ها، فرآورده های های آنزیمی و سایر مواد افزودنی هستند. کاویانی اضافه کرد: مواد طعم دهنده که برای بهبود عطر یا طعم به غذا اضافه می شوند، بیشترین تعداد افزودنی های مورد استفاده در غذاها را می سازند. به گفته ی ایشان، فرآورده های آنزیمی نوعی افزودنی هستند که ممکنست به محصول نهایی غذایی ختم شوند یا تنها در طول فرآوری محصول از آنها استفاده گردد. بطور کلی آنزیم ها پروتئین های طبیعی هستند که با عث تسهیل واکنش های بیوشیمیایی با شکستن مولکول های بزرگ تر به واحدهای سازنده کوچک ترشان می شوند. مسئول آموزش همگانی انستیتو تغذیه اضافه کرد: سایر مواد افزودنی غذایی به دلیلهای مختلفی مانند نگهداری، ایجاد رنگ و شیرین کنندگی استفاده می شوند. وقتی غذا آماده می شود، هنگام بسته بندی، حمل یا ذخیره، این افزودنی ها به غذا اضافه می شوند و در نهایت جزئی از غذا می شوند. کاویانی تصریح کرد: افزودنی های غذایی موادی هستند که برای حفظ یا بهبود ایمنی، تازگی، طعم، بافت یا ظاهر آن به غذا اضافه می شوند. به گفته ی ایشان، افزودنی های غذایی پیش از استفاده باید از نظر اثرات مضر احتمالی بر سلامت انسان بررسی شوند. مسئول آموزش همگانی انستیتو تغذیه تصریح کرد: کمیته مشترک FAO/WHO در مورد افزودنی های غذایی (JECFA)، نهاد بین المللی مسئول ارزیابی ایمنی افزودنی های غذایی است. وی تصریح کرد: فقط افزودنی های غذایی که توسط JECFA ارزیابی و ایمن تلقی شده اند و حداکثر سطح مجاز استفاده از آنها توسط کمیسیون Codex تعیین شده است، می توانند در غذاهایی که در سطح بین المللی داد و ستد می شوند، مورد استفاده قرار گیرند.
منبع: اسنك
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب