درخواست مشاور وزیر بهداشت از انجمن هماتولوژی آنكولوژی
مشاور وزیر بهداشت طی نامه ای خطاب به انجمن هماتولوژی انکولوژی نوشت: وقتی ده ها میلیون و گاهی صدها میلیون تومان در قالب مصرف یکی از این داروها به بیمار تحمیل می نماییم و پاسخ « اثربخشی» مناسب را نمیگیریم، باید جامع تر به معالجه بیمار بپردازیم و حداقل بیمار و خانواده او را از این مقدار باخبر نماییم.
به گزارش اسنک به نقل از ایسنا، روز چهارشنبه هشتم بهمن ماه دکتر محمد اسماعیل اکبری_مشاور عالی وزیر بهداشت در یک نشست خبری اظهاراتی در خصوص تاثیر پایین شیمی درمانی بر درمان سرطان ارائه کرد که این اظهارات واکنش انجمن هماتولوژی و انکولوژی را به دنبال داشت. امروز( ۱۲ بهمن ماه) دکتر اکبری با ارسال نامه ای به خبرگزاری ها اظهارات خود در نشست خبری را شفاف کرد.
در این نامه که با آیه شریفه «ویل لکل همزه لمزه الذی جمع مالاً و عدده» شروع می شود، خطاب به انجمن هماتولوژی و انکولوژی، آمده است:
« اخیراً نامه ای در رسانه ها از جانب همکاران آن انجمن محترم منتشر گردید در خصوص تائید درمان بیماران مبتلا به سرطان با شیمی درمانی و به نحوی نوشته شده است که گویا اینجانب برای درمان بیمارانم از شیمی درمانی استفاده نمی کنم یا با آن مخالفم. این نامه در هفت پاراگراف در رسانه ها دیده شد که پنج پاراگراف اول آن مستند به واقعیات علمی و مورد تائید قطعی این همکارتان نیز می باشد، شاهد این مدعا هم انتشار داده های چند ده ساله کشور در قالب مقالات گوناگون منجمله مقاله جدید (MIR) که حاکی از مساعدت و همدلی برای درمان محروم ترین بیماران کشور طی سالهای گذشته است.»
در ادامه این نامه آمده است: «اما آنچه در دو پاراگراف آخر آمده است، نیازمند توضیح بیشتری است. در آخرین مطالعه بیش از ۳۰۰۰ میلیارد تومان هزینه سالانه درمان مستقیم سرطان در کشور است که حداقل قریب ۴۵-۴۰ درصد آن بدلیل مصرف دارو های شیمی درمانی است. آنچه عرایض بنده مستند به بیانیه سازمان ملل ( مقاله ) بود، میزان اثر بخشی این دارو ها برای علاج بیماران (CURE) است ( حدود ۱۱درصد ) نه عدم ضرورت مصرف آنها. بدیهی است یک پزشک متخصص از همه امکانات علمی استفاده می نماید تا کمکی به بیمار خود بنماید، و یک مدیر سلامت عمومی همه تلاش خودرا بکار می برد تا « هزینه اثر بخشی »، «اولویت بندی »، « سطح بندی » و ارزانسازی خدمت “ Lean management” را در اجرا مورد عنایت قرار دهد. دارو هایی که در قالب هدف درمانی مصرف میشوند( MCA، ایمونو تراپی و..... )، از آرزو های تیم معالج است که روزی با فاکتورهای مدیریتی حوزه سلامت همخوانی پیدا کنند اما امروز چنین نیست.»
اکبری در ادامه این نامه نوشته است: «وقتی ده ها میلیون و گاهی صدها میلیون تومان در قالب مصرف یکی از این داروها به بیمار تحمیل می نماییم و پاسخ « اثربخشی» مناسب را نمیگیریم، باید جامع تر به معالجه بیمار بپردازیم و حداقل بیمار و خانواده او را از این مقدار باخبر نماییم. در ایران حداقل ۸ درصد از مردم فقط بخاطر هزینه های سلامت به زیر خط فقر میروند و این رقم برای بیماران مبتلا به سرطان ۱۵-۱۲ درصد است. یعنی ما مسئول سقوط مردم بیمار در سیاهچال « فقر و بیماری » در حوزه سرطان هستیم در صورتیکه نیتی جز خدمت نداریم ان شاءالله تعالی. آنچه مورد مداخله اینجانب در مصاحبه بوده است و همیشه مورد عنایت قرار داده و به عون الله خواهم داد، این نکات است که جامعه نگری در مدیریت حوزه سلامت است. دو شاخص اساسی برای ارزیابی خدمات به بیماران مبتلا به سرطان وجود دارد؛ ۱- افزایش کیفیت زندگی۲- افزایش طول عمر بیمار؛ که هر دو این شاخص با در نظر گرفتن فاکتورهای فوق الاشاره در مدیریت سلامت عمومی حاصل می شود.»
وی همین طور نوشته است: «اینک که آن انجمن محترم مسئولانه به میدان آمده است، درخواست دارم با توجه به دو هدف فوق فهرستی از داروهای مصرفی که دو شاخص زیر را دارند تهیه کنید تا راهبردی برای مدیریت سلامت در برنامه ریزی باشد.
۱- حداقل ۴ ماه به طول عمر بیمار اضافه کند.
۲- کیفیت زندگی را مختل نکند یا ارتقاء بخشد.
بااینکه عده ای از عزیزان متخصص این فهرست را آماده کرده اند، اما پاسخگویی به مسئولیت مدنی و علمی آن انجمن و تهیه این فهرست، دلسوزی عالمانه شما را نشان میدهد. امید به آن دارم که همه ما همچنان که بوده است، خادمان علمی پاک ترین مردم روی زمین باقی بمانیم و اجازه ندهیم دشمنان دیرینه سلامت یعنی جهالت و تجارت، آتش به آبرویمان بزند که « خداوند بر همه چیز آگاه » است.
در آخر اعلام میکنم که مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی آمادگی خودرا برای پشتیبانی از هر گونه تحقیقی برای خدمت بهتر به بیماران مبتلا به سرطان اعلام می دارد.»
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب