همه چیز در رابطه با مبتلا شدن و انتقال شپش
به گزارش اسنک، آلودگی به «شپش» منحصر به طبقه اجتماعی خاصی نیست و تمام افراد جامعه بخصوص در فصول سرد سال امکان دارد درگیر آن شوند؛ البته باید بدانید که امروزه از شامپوهای ضد شپش برای درمان آن استفاده می شود.
به گزارش اسنک به نقل از ایسنا، شپش، حشره ای کوچک به رنگ سفید مایل به خاکستری است که انگل خارجی بدن انسان به حساب می آید. این حشره در مو و لباس زندگی می کند و برای تغذیه روی سطح بدن می آید، سپس خودش را به پوست بدن انسان می چسباند، پوست را سوراخ کرده و ضمن مکیدن خون، بزاق خویش را به همراه مواد دفعی به زیر پوست تزریق می کند. علت برآمدگی قرمز رنگ و ایجاد خارش در سطح پوست، همین تزریق بزاق و مواد زائد به زیرپوست است.
باید توجه کرد که آلودگی به شپش منحصر به طبقه اجتماعی خاصی نیست و تمام افراد جامعه بخصوص در فصول سرد سال امکان دارد درگیر آن شوند. آلودگی به شپش در کودکان در سنین مدرسه، شایع تر بوده و دختران بیشتر از پسران به آن مبتلا می شوند.
چگونگی انتقال شپش
انتقال از یک فرد به فرد دیگر می تواند از راه تماس مستقیم (تماس سر افراد با هم) یا استفاده از وسایل شخصی دیگران مثل شانه، کلاه، شال، حوله و روسری اتفاق افتد. انتقال در افراد خانواده به سرعت و سهولت رخ می دهد. شپش در آب زنده نمی ماند. ازاین رو از راه شنا و استخر منتقل نمی شود.
نشانه های مبتلا شدن به شپش سر چیست؟
اولین علامت مبتلا شدن به شپش، خارش است و زمانی اتفاق می افتد که شپش آغاز به حرکت می کند که معمولاً از حاشیه دو طرف سر آغاز می شود و به طرف مرکز سر توسعه پیدا می کند. در این هنگام بیمار احساس خارش در سر می کند. به تدریج خارش افزایش خواهد یافت و خراشیدگی با ناخن در اثر خارش در سر پیش می آید. گاهی در موارد پیشرفته، غدد لنفاوی در ناحیه گردن برجسته می شوند.
آیا میتوان با مشاهده شپش، آلودگی به آنرا تشخیص داد؟
اغلب آنچه در مشاهده‌ی سر بیمار دیده می شود، شپش نیست، بلکه تخم شپش (رشک) است. چونکه شپش با مشاهده نور، زیر موها می خزد و پنهان می شود. تخم شپش که رشک نام دارد به اندازه‌ی ته سنجاق، بیضی شکل و به رنگ سفید است و به ریشه مو (درفاصله حدود نیم سانتی متری از ریشه) و درز لباس ها می چسبد. این تخم ها را نباید با شوره سر اشتباه گرفت. شوره سر، پوست مرده سر است که به سادگی از مو جدا می شوند، اما رشک بیضی شکل است و جدا کردن آن از موی سر، به سادگی و بدون ناخن ممکن نیست. اگر به دنبال رشک هستید، بیشتر قسمت های بالای گوش ها، گیجگاه ها و پشت گردن را بگردید.
چگونه از آلودگی به شپش پیشگیری کنیم؟
پیشگیری با بهبود سطح بهداشت کل جامعه امکان پذیر است. با رعایت بهداشت بخصوص در مکان هایی مانند مدارس، مهدکودک ها، سربازخانه ها، پرورشگاه ها و... میتوان تا حد زیادی مانع ایجاد بیماری شد. باید به کودکان یاد داد در مدرسه از تماس سر خود با سر دیگران پرهیز کرده و شال، روسری، کلاه، برس و شانه خویش را به دیگران ندهند یا از این وسایل در ارتباط با دیگران استفاده نکنند. همینطور موارد آلوده باید به سرعت شناسایی و گزارش شوند. با درمان سریع، میتوان از انتقال آلودگی به دیگران جلوگیری کرد.
درمان شپش
بنابر اعلام واحد آموزش و ارتقای سلامت معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران، در گذشته تنها راه نجات از دست شپش ها، تراشیدن موها از ته بود. اما امروزه از شامپوهای ضد شپش استفاده می شود. این شامپوها سبب مرگ شپش ها شده و با حل کردن کپسول تخم ها، آنها را از مو جدا می کند.
نکات مهم در درمان شپش سر
- درصورت اطلاع از آلودگی فرزند یا یکی از اعضای خانواده تان به شپش، دست پاچه نشوید، احساس گناه نکنید و در میان همکلاسی ها و دوستان وی به دنبال مقصر نگردید. در عوض، به سرعت درمان را شروع کنید.
- درمان در دو مرحله و به فاصله یک هفته صورت می گیرد. برای درمان شپش، دقیقاً مطابق سفارش های پزشک و کادر بهداشتی عمل کنید.
- فراموش نکنید که آنچه در درمان شپش اهمیت دارد، درمان دسته جمعی و رفع آلودگی از کلیه لوازم و وسایل مورد استفاده افراد به صورت همزمان است. تمام افرادی که ساعات زیادی را کنار هم سپری می کنند مثلاً اعضای خانواده فرد مبتلا، هرچند علامتی نداشته باشند باید همزمان مورد درمان قرار گیرند.
- در کنار درمان با شامپوهای مخصوص، روسری، شانه، برس، کلاه، شال، روبالشی و ملحفه بیمار باید در آب داغ شسته شوند. وسایلی را که در دمای بالا خراب می شوند، باید دو هفته در کیسه دربسته نگه دارید. ضدعفونی و شست و شوی فرش و موکت و مبلمان ضرورتی نداشته و نیازی به ضدعفونی کردن کل خانه وجود ندارد.
- شامپوهای ضد شپش، تخم ها را از بین نمی برند. ازاین رو پس از مصرف شامپو، با شانه دندانه ریز و مخلوطی از آب و سرکه، موها را شانه بزنید.
- تراشیدن موهای سر سفارش نمی شود.
- داروهای ضد شپش غیرخوراکی و شدیدا سمی هستند. پس از آلوده شدن دست به این داروها، دست های خویش را در دهان نگذارید و با دست های آلوده چیزی نخورید.
- کسی که قبلا یک مرتبه آلودگی به شپش داشته و درمان شده، در مقابل بیماری ایمن نیست و یک فرد امکان دارد بیشتر از یک مرتبه به بیماری مبتلا شود.
- اگر کسی پس از دوبار درمان، باردیگر به شپش مبتلا شد، به این مفهوم است که فرد مبتلای دیگری که درمان نشده در نزدیکی اوست. در صورت ابتلای مجدد به شپش، لازم است درمان دو مرحله ای مجدد صورت گیرد.
منبع: snacu.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب